انرژی زمین گرمایی به انرژی حرارتی قابل استحصال از پوسته زمین اطلاق می‎گردد كه از دیرباز مورد توجه و استفاده انسان قرار گرفته است. یكی از ملموس‎ترین دلایل وجود این منبع انرژی پاك و تجدیدپذیر، وجود چشمه‎های آب گرم و مظاهر متنوع حرارتی در سطح زمین است. ساده‎ترین صورت استفاده از این انرژی، كاربردهای مستقیم در قالب استفاده‎های درمانی، كشاورزی، دامپروری  و پرورش انواع آبزیان می‎باشد ولی از این منبع انرژی می‎توان بطور غیرمستقیم و با نصب نیروگاه، جهت تولید برق نیز استفاده نمود. در این زمینه می توان گفت سرزمین ایران در یكی از مساعدترین مناطق تكتونیكی كره زمین قرار گرفته و پتانسیل قابل توجهی از این نوع انرژی را دارد. بطوری كه پتانسیل جریان حرارتی موجود فقط در منطقه سبلان بالغ بر 157000 مگاوات ساعت برآورد شده است. علاوه بر منطقه مذكور و منطقه ماكو و سهند كه وجود چشمه های آب گرم فراوان حاكی از ذخیره حرارتی مناسبی برای تولید این نوع انرژی می باشد، بسیاری از مناطق بیابانی ایران ازجمله منطقه تفتان و بزمان، طبس، برازجان، فردوس، مشهد و سرخس، و مناطق مركزی ایران كه دمای آب گرم موجود در چشمه های این مناطق به بیش از 35 تا 40 درجه سانتیگراد می رسد مناطق مستعدی برای استخراج این انرژی لایزال الهی هستند.


محمد خسروشاهی