«دشت لوت» بین استان‌های خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و کرمان قرار گرفته است. طول آن از شمال به جنوب حدود 900 کیلومتر و غرب به شرق حدود 300کیلومتر است. پست ترین نقطه دشت لوت 190 متر از سطح دریا است. در پای کوه‌های مشرف به کویر بزرگ لوت آثاری از سکونت انسان از هزاره چهارم پیش از میلاد مسیح مشاهده شده. بزرگترین ناحیه جمعیتی دشت لوت «شهداد» است که در گذشته‌های دور به آن خبیص می‌گفتند.
بزرگترین شهر کلوخی جهان (کلوتها) كه از دور به خرابه‌های شهری بزرگ می‌ماند در این دشت واقع‌‌اند. مرتفع‌ترین هرمهای ماسه‌ای دنیا در لوت است. مرتفع‌ترین هرمهای شناخته شده دنیا حداکثر 300 متر ارتفاع دارند اما در لوت ارتفاع برخی هرم‌ها گاه به 480متر هم می‌رسد.
40 مخروط آتشفشان کواترنر در سطح دشت لوت وجود دارد. پهنه‌های وسیع ماسه و ریگ با طیف رنگی قهوه‌ای روشن تا خاکستری و سیاه نظیر «گدار باروت» از شگفتی‌های دیگر لوت‌اند که چون خاک آن سیاه و شبیه باروت است به این نام خوانده می‌شود. در این كویر بزرگ دشت‌هایی از گدازه‌های بازالتی چاله چاله نظیر «گندم بریان»، پهنه‌های شنی مواج، بزرگترین نبکاهای جهان (تپه‌های شنی پوشیده از گیاه)، مرتفع‌ترین ربدوها(گلدانهای نمكی بزرگ)، پهنه‌هایی به شکل کثیرالاضلاع‌های متعدد که حاصل قشر نمکی ضخیم و تبخیر شدید سطح زمین است، کویر پاشتری (سطح این نوع زمین‌ها این طور به نظر می‌رسد که پس از بارندگی زیاد خیس شده و تعدادی شتر روی آن راه رفته‌اند) و هامادا (دشت‌هایی از ریگ)، شن و پوشیده از خاک‌های ریگی که فاقد گیاه است را می‌شود مشاهده كرد. رود شور هم در دل كویر لوت جاری است و به دریاچه‌ای نمكین منتهی می‌شود. رود شور، تنها رود دایمی است كه در اعماق كویر لوت جریان دارد و در طول سال پرآب است.
ارسال نظر